In Stewart, British Columbia, Canada heeft de enige internetprovider zijn biezen gepakt. Nu is het dorpje van 500 inwoners verstoken van internet-toegang – en mobiele telefonie is al evenmin beschikbaar. De gevolgen zijn zowel dramatisch als hilarisch.
Provider Onewayout, opgericht in 1995, ziet er geen been meer in en biedt sinds eind vorige maand geen internet meer aan. Op de website staat het volgende statement:
“The infrastructure required to deliver Internet and possibly cell service is extremely expensive—to do it effectively, Stewart needs a tower that can serve the entire community.”
En daar moeten de bewoners van Stewart het voorlopig mee doen. Het gaat nog zeker 4-8 weken duren voor er een vervanger is gevonden voor Onewayout. Twee providers hebben interesse getoond, maar het gaat weken duren voor zij het dorp online kunnen hebben. In het dorp zijn geen torens geplaatst, zodat er geen mobiele dekking is. Burgemeester Galina Durant is in ieder geval pissed:
“It’s the same as going from the car to the horse. We should be going forward, not backward. To stay without Internet—it’s like you cut a line of life.”
In een artikel van de Vancouver Sun worden een aantal gevolgen van het gebrek aan internet genoemd. Die zijn zuur, maar tegelijkertijd is het lastig er niet om te lachen:
Maar het ergste is dat Durant een online cursus overheidsmanagement volgt en nu niet bij haar curriculum kan. Nee, echt.
De burgemeester heeft trouwens een eigen blog waar ze schrijft over het gebrek aan internet. Hoe ze dan toegang tot dat blog heeft is niet bekend.
Ergens volgend jaar komt er trouwens een film uit met als onderwerp: hoe is het als heel Nederland opeens offline is? Enzo Knol speelt de hoofdrol.